احسان متقین (قرآن)یکی از ویژگیها و صفات متقین که در آیات قرآن به آن اشاره شده است، احسان است. ۱ - احسان تقواپیشگانتقواپیشگان ، مصداق بارز نیکوکاران و ابرار : ۱. «لیس البر... ولـکن البر... وءاتی المال علی حبه ذوی القربی والیتـمیوالمسـکین وابن السبیل والسائلین وفی الرقاب... واولـئک هم المتقون؛ نیکی، (تنها) این نیست ... بلکه نیکی (و نیکوکار) کسی است... و مال (خود) را، با همه علاقهای که به آن دارد، به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان و واماندگان در راه و سائلان و بردگان، انفاق میکن... و اینها هستند پرهیزکاران!» ۲. «یسـلونک عن الاهلة قل هی موقیت للناس والحج ولیس البر بان تاتوا البیوت من ظهورها ولـکن البر من اتقی واتوا البیوت من ابوبها واتقوا الله لعلکم تفلحون؛درباره «هلالهای ماه» از تو سؤال میکنند؛ بگو: آنها، بیان اوقات (و تقویم طبیعی) برای (نظامِ زندگیِ) مردم و (تعیینِ وقتِ) حج است. و (آن چنان که در جاهلیّت مرسوم بود که به هنگام حج، که جامه احرام میپوشیدند، از درِ خانه وارد نمیشدند، و از نقبِ پشتِ خانه وارد میشدند، نکنید!) کارِ نیک، آن نیست که از پشتِ خانهها وارد شوید؛ بلکه نیکی این است که پرهیزگار باشید! و از درِ خانهها وارد شوید و تقوا پیشه کنید، تا رستگار گردید!» ۳. «... اعدت للمتقین• الذین ینفقون... والله یحب المحسنین؛... و برای پرهیزگاران آماده شده است. همانها که انفاق میکنند... و خدا نیکوکاران را دوست دارد.» ۴. «لـکن الذین اتقوا ربهم لهم جنـت تجری من تحتها الانهـر خــلدین فیها نزلا من عند الله وما عند الله خیر للابرار؛ولی کسانی (که ایمان دارند، و) از پروردگارشان میپرهیزند، برای آنها باغهایی از بهشت است، که از زیر درختانش نهرها جاری است؛ همیشه در آن خواهند بود. این، نخستین پذیرایی است که از سوی خداوند به آنها میرسد؛ و آنچه در نزد خداست، برای نیکان بهتر است!» ۵. «... انه من یتق ویصبر فان الله لا یضیع اجر المحسنین؛گفتند: آیا تو همان یوسفی؟! گفت: (آری،) من یوسفم، و این برادر من است! خداوند بر ما منّت گذارد؛ هر کس تقوا پیشه کند، و شکیبایی و استقامت نماید، (سرانجام پیروز میشود؛) چرا که خداوند پاداش نیکوکاران را ضایع نمیکند!» ۶. «وقیل للذین اتقوا ماذا انزل ربکم قالوا خیرا للذین احسنوا... ولنعم دار المتقین• ... کذلک یجزی الله المتقین؛(ولی هنگامی که) به پرهیزگاران گفته میشد: پروردگار شما چه چیز نازل کرده است؟ میگفتند: خیر (و سعادت) (آری،) برای کسانی که نیکی کردند... و سرای آخرت از آن هم بهتر است... خداوند پرهیزگاران را چنین پاداش میدهد!» ۷. «والذی جاء بالصدق وصدق به اولـئک هم المتقون• ... ذلک جزاء المحسنین؛امّا کسی که سخن راست بیاورد و کسی که آن را تصدیق کند، آنان پرهیزگارانند! ... و این است جزای نیکوکاران!» ۸. «ان المتقین... • ... انهم کانوا قبل ذلک محسنین؛به یقین، پرهیزگاران... پیش از آن (در سرای دنیا) از نیکوکاران بودند!» ۹. «ان المتقین فی ظـلـل وعیون• انا کذلک نجزی المحسنین؛(در آن روز) پرهیزگاران در سایههای (د رختان بهشتی) و در میان چشمهها قرار دارند، ما این گونه نیکوکاران را پاداش میدهیم!» ۲ - پانویس۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۸، ص۳۹۳، برگرفته از مقاله «صفات متقین (احسان)». |